 رئيس انجمن مبارزه با آسيب‌هاي رفتاري اعلام كرد: بنابر آخرين پژوهش‌هاي صورت گرفته، متاسفانه سن افسردگي در كشور به محدوده سني نوجواني كاهش پيدا كرده است.
دكتر بهرام يگانه با بيان اين مطلب، توضيح داد: در برخي پژوهش‌هاي اخير صورت گرفته، مواردي از ابتلا به افسردگي در نوجواني گزارش شده كه اين موضوع هشداردهنده است.
وي به برخي علايم افسردگي اشاره كرد و گفت: بي‌اشتهايي، فقدان تمايل و تمركز نسبت به درس خواندن، كم تحركي و بي‌علاقگي نسبت به تعامل با خانواده و جمع‌هاي دوستانه از علايم ابتلا به افسردگي است كه ممكن است در نوجوانان مشاهده شود.
يگانه در عين حال، فقر، فقدان مهارت‌هاي زندگي و در نتيجه ناتواني و شكست در برقراري ارتباطات سالم و متعادل با همسالان و خانواده و آشنا نبودن و آموزش نديدن نوجوانان نسبت به راهكارهاي برنامه‌ريزي صحيح گذران اوقات را از عمده عوامل ابتلا به افسردگي در نوجواني ذكر كرد.
رئيس انجمن مبارزه با آسيب‌هاي رفتاري همچنين به مشكلات نوجوانان در بيان مسايل مربوط به بلوغ جنسي با خانواده و افراد معتمد به عنوان يكي ديگر از عوامل موثر در بروز افسردگي در نوجواني اشاره كرد.
يگانه در ادامه برخي خطرات و آسيب‌هاي رفتاري ناشي از ابتلا به افسردگي در سنين نوجواني را نيز برشمرد و بيان كرد: برقراري ارتباطات ناسالم، گرايش به سوءمصرف مواد مخدر و اعتيادآور و بي‌انگيزگي در تحصيل در مدرسه يا حضور در كلاس‌هاي آموزشي مختلف به تناسب مقتضيات سن، از عمده آسيب‌هاي ناشي از دچار شدن به افسردگي زودرس و ناخواسته در سنين پايين و نوجواني محسوب مي‌شود.
وي در تعريف محدوده سني نوجواني، با بيان اين كه ديدگاه‌هاي مختلفي در اين زمينه مطرح است، گفت: اين محدوده سني علي‌رغم برخورداري از تعابير سني مختلف، معمولا بين 13 تا پايان 18 سال تعريف مي‌شود.
اين متخصص اين موضوع را نيز در پايان خاطرنشان كرد كه متاسفانه امروز شاهد آسيبي به نام «محسوس شدن علايم افسردگي در بين گروه‌هاي سني مختلف» هستيم؛ بدين مفهوم كه علايم فيزيكي و روحي ناشي از ابتلا به افسردگي در افرادي كه از زمينه لازم براي ابتلا به چنين آسيبي برخوردارند، به راحتي قابل مشاهده است كه اين نيز، از فراهم‌تر شدن زمينه‌هاي ابتلا به اين آسيب ناشي مي‌شود. | 
كاهش سن افسردگي در كشور به دوره نوجواني
